Σύγκρουση Σχετικά γενεών

• Στις σύγκρουση γενιάς

Αυτή η ιστορία είναι για μένα και τον παππού μου. Σχετικά γενεών σύγκρουση. Από την τραγική σχέση μεταξύ τους. Στην κατανόηση και την παρεξήγηση. Σχετικά με την αγάπη και τον εγωισμό. Και η μνήμη, δηλαδή βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν τον εαυτό τους και να γίνουμε καλύτεροι

Στο τέλος του 2012 μετακόμισα στον παππού μου. Έχει ζήσει για πολλά χρόνια και μόνο, κάθε μέρα μεγάλωσε αδύναμη και χρειαζόταν βοήθεια.

μπήκα στο δωμάτιο της γιαγιάς του - πέθανε από καρκίνο στο κρεβάτι πριν από 6 χρόνια. Δεδομένου ότι το δωμάτιο ήταν σαν να συντηρούνται - δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι.

Ο παππούς του ήταν 16 όταν ξεκίνησε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήθελε να πάρει στο μπροστινό μέρος δύο φορές και ένας φίλος έτρεξε έξω από το σπίτι, αλλά είναι προστριβής από το τρένο. Ο παππούς δεν ήταν ένας ναύτης και όχι την καταπολέμηση της, έτσι ήμουν περίεργος ως προς το γιατί έκανε ένα τέτοιο τατουάζ. Είπε ότι οι εν λόγω τατουάζ ήταν πολύ δημοφιλής μεταξύ των νέων κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι νέοι άνθρωποι ήταν περήφανοι για το στρατό και ήθελε να αισθάνονται την ιδιοκτησία τους.

Η μνήμη του έχει εξασθενήσει με κάθε μέρα που περνά - και ο αριθμός των φαρμάκων αυξήθηκε. Τον ένα πρόγραμμα έκανε.

Ο παππούς χάσει την αίσθηση του χρόνου. Έχει αναπαύονται, χνουδωτό, αλλά είπε ότι ποτέ δεν είχε αρκετό χρόνο - λες και όλη την ημέρα ήταν απασχολημένος με κάτι. Σε εκείνες τις ημέρες, όταν επρόκειτο να μαγειρεύουν τη σούπα, θα σηκωθεί 2 ώρες νωρίτερα για να πιάσει τα πάντα.

Ο παππούς μου κάπνιζε περισσότερα από 70 χρόνια, είπε, ο γιατρός του είπε ότι θα μπορούσε να πεθάνει, αν είναι cast.

Είχε γλαύκωμα και καταρράκτη και στα δύο μάτια - να κάνει η επιχείρηση ήταν πολύ αργά, και έχασε την όρασή του κάθε μέρα.

Το πρώτο μας ταξίδι για 3 μήνες. Ο παππούς κρατώντας το χέρι μου και θα μπορούσε να περπατήσει μόνο γύρω από το σπίτι. Παρά την αδυναμία του, που έχουν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και μίλησε πολύ περισσότερο από ό, τι πριν.

88η γενέθλια. Ο παππούς δεν μας επιτρέπει να γιορτάσουμε σε ένα μεγάλο δωμάτιο - και καθίσαμε σαν μια οικογένεια σε ένα πολύ περιορισμένο κουζίνα. Ήταν μια πλήρης έλλειψη αίσθηση της γιορτής.

Η τελετουργία του ξυρίσματος τον παίρνει τουλάχιστον μισή ώρα, όταν προσπάθησα να το ξυρίσει, αποδείχθηκε ότι αυτή είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία.

Λίγες μέρες αργότερα, τον έπεισε και πάλι να βγει έξω στο δρόμο. Αλλά η βόλτα κράτησε μόλις 5 λεπτά, που ήδη δεν έχουν τη δύναμη. Περισσότερες παππούς στο δρόμο δεν βγαίνουν.

ήταν στο σωστό σημείο πάνω στο τραπέζι όλες οι παππούδες. Ήμουν απαγορεύεται αυστηρά η οποιαδήποτε κίνηση ή να αφαιρέσετε.

Ο παππούς λέει λίγα, σχεδόν δεν κινείται. line σύνδεση μεταξύ αυτού και του κόσμου γίνεται όλο και πιο λεπτό και πιο λεπτό κάθε μέρα. Το πιο δύσκολο πράγμα γίνεται να συνεχίσει να το αντιλαμβάνονται ως άτομο. Ήταν αποκοιμηθώ σε μια καρέκλα - κάθεστε στο δωμάτιό του για ένα φορητό υπολογιστή και να κάνουν το δικό τους.