Ανατολή Tarasov: φωτογραφίες, βιογραφία, προσωπική ζωή, αθλητικά επιτεύγματα και ενδιαφέροντα γεγονότα

Η ζωή του κάθε αθλητή και προπονητή είναι πολύ ενδιαφέρουσα, και συχνά γεμάτη από στιγμιότυπα. Ωστόσο, υπάρχουν τέτοια άτομα στον κόσμο, η σοβιετική και η ρωσική άθλημα που ξεχωρίζουν και ότι θα μείνει στην ιστορία για αιώνες. Ένα από αυτά τα άτομα ήταν, είναι και θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα Ανατολή Tarasov - το περίφημο και το διάσημο σοβιετικό παίκτης του χόκεϊ, ποδοσφαιριστής και προπονητής. Είναι πολύ σπάνιο, όταν ο προπονητής ήταν ακόμα και όμορφη ταλαντούχος παίκτης, και δύο πιο σκληρά σπορ, και με το παράδειγμά τους θα μπορούσε να διδάξει και να εκπαιδεύσει τους αθλητές. Η δραστηριότητά του είναι απλά εμποτισμένο με την αγάπη για τη ζωή και τον αθλητισμό. Αυτός ο άνθρωπος από την καρδιά πάντα έδωσε όλα για τον εαυτό του την αγαπημένη αιτία του - το άθλημα. Οι ήρωές τους θα πρέπει να γνωρίζουν το πρόσωπο, έτσι και κάτω σας προτείνουμε να διαβάσετε τη βιογραφία του Ανατόλι Tarasov.

Childhood Tarasova

Anatoly Tarasov γεννήθηκε στη Μόσχα στις 10 Δεκέμβρη 1918. Όταν ήταν 9, ο πατέρας του πέθανε, και δεδομένου ότι Ανατόλι ήταν ο πρωτότοκος γιος του, πήρε το ρόλο των ηλικιωμένων ανδρών στην οικογένεια - έδειξε δραματικά αρσενικό ηγετικές ικανότητες του και την ικανότητα να αναλάβει τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες. Για παράδειγμα, φροντίδα και φροντίδα τον μικρότερο αδελφό του, και πολλή βοήθεια στο σπίτι μαμά. Εκείνη την εποχή, η μητέρα του, Ekaterina Tarasova Haritonovna, εργάστηκε ως μοδίστρα, χειριστής του μηχανήματος.

Από την πρώιμη παιδική ηλικία, η αδελφοί Tarasov προσπάθησε να οδηγήσει έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ενδιαφέρον για τον αθλητισμό. Στην νεότερη ηλικία αγόρια εξαφανίστηκε στο γήπεδο «Νέοι Πρωτοπόροι», όπου εκπαιδεύονται ποδοσφαιρική ομάδα «Spartak». Από το σπίτι τους χτιζόταν κοντά στο αθλητικό συγκρότημα «Ντιναμό», καθόρισε τη μοίρα τους και το χρώμα του αθλητισμού Ντιναμό για τα επόμενα χρόνια - τα παιδιά εγγράφονται στο σχολείο, «Νέοι Ντιναμό». Εκείνη την εποχή, την Ανατολία ήταν 11 ετών. Κατέχοντας ηγετικές ικανότητες, την ικανότητα να αναλάβει την ευθύνη για τον εαυτό τους, και φιλόδοξο χαρακτήρα, έγινε καπετάνιος πολύ σύντομα και ένας από τους ηγέτες της ομάδας των νέων Ντιναμό, και μετά από λίγο και η ομάδα της Μόσχας διορίστηκε αρχηγός. Anatoly αποφοίτησε επτά τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κάποιο χρονικό διάστημα για να ξεμάθουμε έναν κλειδαρά σε μια επαγγελματική σχολή.

Σύμφωνα με τις συστάσεις που έλαβε από το «Young Ντιναμό», Ανατόλι Tarasov, το 1937 εντάχθηκε στο γυμνάσιο προπονητές στη Μόσχα Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής.

Ποδόσφαιρο καριέρα Tarasova

Ανατόλι Tarasov ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Οδησσό, «Ντιναμό», στο πλαίσιο της οποίας καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην ομάδα «Α». Περαιτέρω ως παίκτης, πήγε για να παίξει για την Κεντρική σπίτι του Κόκκινου Στρατού (συντομογραφία CDKA): 4η θέση στο πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ το 1940, και η σεζόν του 1941 για τον ποδοσφαιριστή CAC δεν τελείωσε, λόγω της έναρξης του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Tarasov πήγε προς τα εμπρός.

Η έγκαιρη καθοδήγηση σταδιοδρομίας

Με τον πόλεμο αθλητής επέστρεψε στο βαθμό του ταγματάρχη, πήγε στο αποθεματικό και για τη σύσταση του ποδοσφαίρου προπονητή του Στρατού Β Arkadbeva διορίστηκε προπονητής του ποδοσφαίρου και χόκεϊ ομάδες Πολεμική Αεροπορία MVO - έτσι γεννήθηκε ο προπονητής Ανατόλι Tarasov. Την ίδια Tarasov έφυγε από το πεδίο, και ως παίκτης, έτσι ώστε να ήταν ένα από τα μοναδικά φαινόμενα της Σοβιετικής Ένωσης και τον κόσμο του αθλητισμού - παίζουν προπονητή. Έπαιξε και προπονητή εξίσου καλά και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της βιογραφίας του μεγάλου άνδρα! Επιτυχίες ως προπονητής ήταν τέτοια που είχε δει «στην κορυφή» και το 1947 διορίστηκε παίκτη-προπονητή της ομάδας CDKA, η οποία έφερε επίσης το όνομα του CDSA, και στη συνέχεια - ΤΣΣΚΑ. Στο club Tarasov πέρασε στο γήπεδο για συνολικά 100 εμφανίσεις, σκοράροντας 106 γκολ και έγινε τρεις φορές πρωταθλητής της ΕΣΣΔ στο χόκεϊ. Το 1950 Tarasov αποφάσισε να τερματίσει την καριέρα του παίζοντας για να επικεντρωθεί στο επάγγελμα του προπονητή. Όπως ΤΣΣΚΑ χόκεϊ προπονητής Tarasov κέρδισε το πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ 18 φορές (το πρώτο - το 1948, η τελευταία υπό την καθοδήγηση του προπονητή - 1975). Στη φωτογραφία κάτω από το πλαίσιο της ταινίας «Ο μύθος №17», στην οποία ο ρόλος ενός ταλαντούχου προπονητή έπαιξε Ο Menshikov.

Tarasov και ΕΣΣΔ ομάδα

Anatoly Tarasov για την επιτυχία στο χόκεϊ απονεμήθηκε ο τίτλος «Τιμώμενη προπονητής της ΕΣΣΔ» το 1957, και το 1958 ανέλαβε τη θέση του στην εθνική ομάδα προπονητής ΕΣΣΔ για χόκεϊ και αυτή η θέση έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών της ομάδας Σοβιετική Ένωση κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο (1958 και 1959), το Ολυμπιακό «χάλκινο» Squaw Valley (1960), και στη συνέχεια ήρθε η εποχή Tarasova. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, Tarasov έγινε ο προπονητής της Σοβιετικής Ένωσης, και όρισε ανώτερος προπονητής Arkady Chernyshev. Μαζί, οι δύο προπονητές έχουν εργαστεί για πάνω από 10 χρόνια, και κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου η εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ κέρδισε εννέα παγκόσμια πρωταθλήματα στη σειρά (1963 και 1971) και γοητεύτηκε από τους Ολυμπιακούς βάθρο τρεις φορές (1964, 1968, 1972). Φωτογραφίες του Ανατόλι Tarasov με την εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ παρουσιάζεται παρακάτω.

Στους Ολυμπιακούς στο Sapporo (1972), ένα γεγονός συνέβη αυτό το κόστος και Tarasov και Chernyshev θέση του προπονητή της εθνικής ομάδας. Σύμφωνα με το μύθο, από την υψηλότερη πολιτική ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης πριν από το παιχνίδι με την Τσεχοσλοβακία έλαβε προκειμένου να φέρει τον αγώνα με ισοπαλία, η ομάδα των σοσιαλιστικών χωρών κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον όμιλο. Νίκη στο τέλος κέρδισε την εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ με σκορ 5: 2, και η δεύτερη θέση του ομίλου πήρε την αμερικανική ομάδα, μετά την οποία προπονητές ανασταλεί από την εργασία. Η υπόθεση αυτή μιλάει για την εξαιρετική αξιοπρέπεια Tarasova και ως προπονητής και ως άνθρωπος που για τις πολιτικές πεποιθήσεις των ατόμων δεν πάει σε μια παραβίαση του ελεύθερου πνεύματος του αθλητισμού, του αθλητισμού και των αρχών των προσωπικών τους πεποιθήσεων. Η ιστορία ήταν μια θλιβερή ένα πράγμα: Προπονητής έναν ταλαντούχο δίδυμο δεν προετοιμάσει την ομάδα για την ΕΣΣΔ Σύνοδο Κορυφής Σειρά-72 Καναδούς.

Η περίοδος μετά τη σοβιετική εθνική ομάδα. Ποδόσφαιρο ΤΣΣΚΑ

Anatoly Tarasov κάποια στιγμή προπονητής της ΤΣΣΚΑ χόκεϊ, όταν το 1975 με πρωτοβουλία του στρατάρχη Grechko διορίστηκε στη θέση του επικεφαλής προπονητής ποδοσφαίρου της ΤΣΣΚΑ. Η ιδέα ήταν πολύ απλή και σαφής: ως προπονητής Tarasov πυροβόλησε στη φήμη πολύ σκληρός άνθρωπος που πηγαίνει πάντα στο τέλος, εξάσκηση τεχνικών στάσης του της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την αυστηρότερη πειθαρχία. Για να πω την αλήθεια, η προσέγγιση αυτή τον έφερε καλά αποτελέσματα στο χόκεϊ, ποδόσφαιρο δεν δίνουν το ίδιο αποτέλεσμα.

μέθοδοι κατάρτισης του δεν ήταν διαφορετικές για την ανθρωπότητα και, μερικές φορές, μια μεγαλύτερη αίσθηση της τέχνης ως μέρος του ποδοσφαίρου: το ποδόσφαιρο, παίζοντας ποδόσφαιρο, ρυμουλκείται τη μπάρα στους ώμους σας, εξάσκηση γνωστό Tarasovskoye άσκηση «καναδική Bay» (ένα ώμο τρέχει να χτυπήσει ένα δέντρο). Ως εκ τούτου, θα αυξηθεί σημαντικά το επίπεδο της φυσικής κατάστασης, αλλά έχασε την τεχνική ποδοσφαίρου που έχει οδηγήσει στο γεγονός ότι οι παίκτες δεν λαμβάνουν την ακριβή μεταφορά και σοκ. Ένα άλλο «Χαιρετίσματα από το χόκεϊ» ιδρύθηκε για να «περάσει μόνο προς τα εμπρός», όπως Tarasov ήταν πάντα το χόκεϊ και το ποδόσφαιρο για το παιχνίδι επίθεση. Ως αποτέλεσμα, η μπάλα χάνεται συχνά, και στις πραγματικές σουτ προς το τέρμα ήρθε σπάνια. Για παραβίαση του κανόνα αυτού, όλη η ομάδα πήρε μια επίπληξη και πρόστιμο: πέφτοντας στο γρασίδι, ή ακόμα και κάτι πιο ενδιαφέρον. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι Tarasov ήταν ένας από εκείνους τους προπονητές που με το παράδειγμά έδειξε τους παίκτες πώς να κάνει τις ασκήσεις. Υπήρχε ένα πολύ συναισθηματικό άτομο.

Παρά αυτές τις μεθόδους, οι παίκτες (Astapovsky Βλαντιμίρ, ο Βλαντιμίρ Kaplichny et al.) Στη συνέχεια, είναι πολύ θετικό για τον προπονητή.

Tarasov βάθυνε καλά με την επιλογή της «κλήση» παίκτες στο στρατό, που στη συνέχεια με τη βοήθεια των προσωπικών δεσμών του για να τους επιστήσει στη διοίκηση του στρατού. Για παράδειγμα, αυτό που συνέβη με τον Σεργκέι Olshansky, Vadim Nikonov, Γιούρι Chesnokov, ο οποίος αργότερα έγινε τους θρύλους του στρατού Club. Δυστυχώς, όλα αυτά τα απίστευτα κινήσεις και προσπάθειες δεν έχουν αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Υπό την ηγεσία της ΤΣΣΚΑ Tarasov πήρε την 13η θέση στην κορυφή του πρωταθλήματος. Προφανώς, όλα τα ίδια, σε δύο εντελώς διαφορετικά αθλήματα είναι αδύνατο και δεν υπάρχει νόημα να εφαρμόσει ακριβώς την ίδια προσέγγιση για τη διαδικασία κατάρτισης του παιχνιδιού και. Αλλά για μια τέτοια προειδοποιητική ιστορία, καθώς και για τη συμβολή του στις τρελό Σοβιετική σπορ θα θυμόμαστε πάντα και θα είναι πάντα ευγνώμων στον μεγάλο προπονητή. Επομένως, είναι σημαντικό να μάθουν για τη ζωή των επιτυχημένων ανθρώπων, και τη βιογραφία του Ανατόλι Tarasov - αυτό είναι αναμφίβολα ένα καλειδοσκόπιο από φωτεινά και μοναδικές ιστορίες, εμπειρίες και προσωπικό παράδειγμα, πώς μπορείτε να αγαπούν τη ζωή και το έργο του.

Οι μεγάλοι άνθρωποι έθεσε Tarasov

Ένας μεγάλος προπονητής έφερε έναν τεράστιο αριθμό των παικτών που έχουν γίνει πρωταθλητές και νικητές παγκόσμια πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες (όλα χόκεϊ). Το πρώτο είναι, φυσικά, Valery Kharlamov και Vladislav Tretiak και Ανατόλι Firsov, Boris Mikhailov, Victor Kuz'kin Αλέξανδρος Ragulin και πολλά άλλα.

Άλλες προόδους και Regalia πούλμαν

την εμπειρία και την ικανότητα του Tarasov περάσει όχι μόνο για το παγοδρόμιο του χόκεϊ, αλλά και μέσα από το βιβλίο: «Οι τακτικές του χόκεϊ» (1963), «Χόκεϊ Future» (1971), «χόκεϊ. Οι ιδρυτές και οι νεοφερμένοι «(2015).

Προπονητής το 1964 ίδρυσε το τουρνουά ανάμεσα σε όλες τις δημοκρατίες για τις ομάδες των παιδιών, «Χρυσή Puck», και μετά την προπόνηση προεδρία σωματείο των παιδιών «Χρυσή Puck» (μέχρι το 1991), η οποία έχει εκπαιδεύσει πολλούς δασκάλους.

Η οικογένεια του Ανατόλι Tarasov, και τα τελευταία χρόνια της ζωής του

Tarasov παντρεμένη φίλη Νίνα το 1939. Το ζευγάρι συναντήθηκε ενώ σπούδαζε στο Μόσχας Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής (Ανώτατη Σχολή εκπαιδευτών), όπου Νίνα εκπαιδεύονται επίσης και αργότερα έγινε καθηγητής φυσικής αγωγής. Εισαγωγή πραγματοποιήθηκε στο studlagere κοντά Σέρπουκοφ. Το ζευγάρι ήταν πολύ όμορφο και αρμονικό ζευγάρι. Στην οικογενειακή ζωή προπονητής Tarasov, όπως λένε, ήταν ένα διαφορετικό πρόσωπο, αλλά ανατράφηκε από τις δύο κόρες του (Τατιάνα και Galina) σύμφωνα με το πνεύμα του Σπαρτιάτη στρατόπεδο. Παρά το γεγονός ότι Tarasova σύζυγό του, Νίνα Γ, σκεφτόμαστε γι 'αυτόν, πάντα μίλησε για τον σύζυγό της, θετικά και θερμά, αποκαλώντας τον φροντίδα και διακριτικός, ένα μεγάλο πατέρα και έναν καλό γαμπρό. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι χάρη στη γυναίκα του Tarasov έχει επιτύχει τέτοια εξαιρετική επιτυχία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κόρη του, Τατιάνα πήγε σε βήματα του πατέρα του και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, έτσι ώστε η Σοβιετική Ένωση και η Ρωσία εδώ και πολλά χρόνια μία εξαιρετική προπονητή καλλιτεχνικό πατινάζ.

Tarasov πέθανε το 1995, στις 23 Ιουνίου, στην ηλικία των 76.