Πώς είναι τα σπίτια του ρωσικού Βορρά

• Πώς είναι τα σπίτια του ρωσικού Βορρά

Στην περιοχή Vologda συναντά έναν ειδικό τύπο σπίτια του χωριού που δεν ανταποκρίνονται πλέον στη Ρωσία. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των σπιτιών είναι η σοβαρότητα και η μνημειακότητα. Σήμερα θα πάμε να τις ρωσικές Βόρεια εγκαταλελειμμένα χωριά και να μάθετε τι τα σπίτια τους είναι μοναδικά.

Βάση - ξύλινο σπίτι - είναι καλό αρχική της δύναμη, φυσική, φυσική ομορφιά, εύκολο ρυθμό των ισχυρών κορώνες. Δοκιμάστε, καλύπτουν τους σε κάθε φανταχτερό σχέδιο, τακτοποιημένα πριστή συμβούλια, γύψο ή το χρώμα - και αμέσως έχασε όλη τη γοητεία. Είναι η έλλειψη ενός πλούσιου εξωτερική διακόσμηση δίνει αυτά τα σπίτια ένα είδος μοναδικότητα.

Για να ξεκινήσει η ιστορία της βόρειο-ανατολικό τμήμα της περιοχής Vologda. Εδώ, στις όχθες του ποταμού Nutrenki, υπάρχουν δύο χωριά του Αγίου Νικολάου και ο Μέγας με Nikolsko μεγάλα σπίτια του. Σύμφωνα με την παλιά τους κατοίκους των περισσότερων από τα σπίτια μεταφέρθηκαν εδώ από τη βόρεια ενδοχώρα. Και, πράγματι, στα γειτονικά χωριά δεν έχουν τέτοια τεράστια ξύλινα σπίτια. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής εδώ έχει τη μεγαλύτερη οικονομία, ήταν το χωριό του Συμβουλίου, κλαμπ, το σχολείο και ούτω καθεξής.

Η πρώτη μας ικανοποιεί αυτό το τεράστιο διώροφο σπίτι με ένα μεγάλο svetolkoy. Επιπλέον, δεν είναι μία, όσο μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά, ένα σπίτι και δύο καλύβες - δύο ανεξάρτητες ξύλινο σπίτι, σφιχτά πιέζεται εναντίον του άλλου και να έχουν μια κοινή στέγη.

Τα άκρα των κορμών στις γωνίες καλύπτονται με επένδυση λεπίδες διακοσμημένο με γλυπτά νομοσχέδιο.

Οι επόμενες δύο σπίτια στη γειτονιά τουλάχιστον μεγάλα και έχουν επίσης έναν τύπο καλύβα-διδύμων κάτω από μία στέγη και trohskatnoy svetolkoy. Εξωτερική διακόσμηση είναι μόνο ένα σπίτι στα γωνία ασύμφορη λεπίδες σκάλισμα. Στα σπίτια αυτά εξακολουθούν να έχουν μια ζωή.

Επίσης, μπορεί κανείς να δει και πάλι το τεράστιο διώροφο σπίτι με συνημμένο πίσω από τον προθάλαμο. Στο Βορρά, εκτός από το ακίνητο που μόνο αχυρώνες, λουτρά ναι το αλώνι και το στάβλο και το υπόστεγο ήταν το πίσω μέρος του ρωσικού σπίτι. Αυτό επέτρεψε ο αγρότης να ασκούν οικονομικές εργασία σε αντίξοες καιρικές συνθήκες (συχνά για εκεί τα άκρα), χωρίς να βγείτε έξω.

Αυτό είναι το σπίτι-pyatistenok να ξεφύγουμε από το κέντρο. Από το ντεκόρ είναι ότι μανδύα και εσωτερική tosom.

Η παρούσα καλύβα μικρότερα, αλλά ακόμα μεγαλύτερες από σπίτια των μεσαίας ζώνης. Όπως μπορείτε να δείτε, το σπίτι βρίσκεται στο υπόγειο του 8-9 ζάντες, στέγη εσωτερική tosom όπως τοίχους και svetolka. Δεν είναι διακοσμημένο (εκτός από τις μαρκίζες). Το πιο πιθανό, οι ιδιοκτήτες δεν ήταν τόσο ευημερούσα.

Είναι άμεση ξανά τον επόμενο παράδειγμα ένα διπλό σπίτι, το καθένα από αυτά μια ματιά στο πλευρό του, η οποία δημιουργεί μια αίσθηση της κατάκλισης σπίτια. Κατά τον ίδιο τρόπο, και αυτό πραγματικά είναι. Αλλά svetolochka εδώ, σε αντίθεση με τους τοίχους, πολύ έντεχνα και όμορφα διακοσμημένα με γλυπτά.

σκοντάφτει επάνω σε ένα παγωμένο τεχνούργημα - ελκυστήρας «Καζακστάν έτσι ίσως τα 60 του.

Υπάρχουν πολλά σπίτια. Όλα κάλυψη - θα αφήσει το σύνολο της έκθεσης, και θα πάω να δείξει, και σε άλλα μέρη, έτσι, ένα ζευγάρι περισσότερες βολές και να πάει σε άλλα χωριά.

«Υπήρξε μια συμβούλιο του χωριού» ...

Ρωσία - αυτή είναι.

Οι περισσότεροι αφήνει το χωριό (χάρτες), επίσης Nikolskaya (στο δείκτη). Η παρακάτω σειρά εικόνων που θα παρουσιάσει μερικά σπίτια εγκαταλείφθηκαν εντελώς χωριό Novo βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Βόλογκντα - Belozerskaya στην κορυφογραμμή, στις όχθες του ποταμού Toitsu.

Βουλή των καταληψιών και όχι ως εκφραστική όπως και οι προηγούμενες. Αλλά και στο υπόγειο, pyatistenki. Ωστόσο, svetolok πια εδώ. Κάπου στη σοφίτα παράθυρο, και στο σπίτι, στη συνέχεια, είναι περισσότερο σαν ένα φεγγίτη. Ήταν ακόμη και διακοσμημένα.

Ένα άλλο σπίτι επίμηκες σχήμα με πρόσβαση από τη μέση μετά από μια υψηλή βεράντα αδιανόητη.

Δεν δίνουν προσοχή στην εσωτερική διακόσμηση των σπιτιών με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχει.

Ένα από τα ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν μόνο εδώ αυτά τα φαινομενικά αρχαία προκάλεσε τεράστια στήθη.

Και ακόμη και καλάθια υφασμένα με το χέρι.

Το τελευταίο κάτοικο ζήσει εδώ ήδη από το 1995. Συνέχεια στις Belozerskaya κορυφογραμμή, και να αφήσει το χωριό.

Και τώρα είμαστε στο χωριό, με εξαιρετική Ulyankina και πολύ πολύχρωμο σπίτι του. Τελειώνοντας, όμως, το χρόνο μας στο σπίτι.

Μπορεί να δει πόση προσπάθεια έχει μπει στο σχεδιασμό του σπιτιού. Κάστρο καταρρίφθηκε, περνάμε μέσα.

Στο τραπέζι με ένα σημείωμα ζητώντας τους να μην καταστρέψει το σπίτι.

Με αυτή την πρόσοψη ευθεία μπαλκόνι στον επάνω όροφο.

Μέσα στην ίδια θέση, ένας άλλος ιδιοκτήτης rukastogo δημιουργία - «κυνήγι» σπίτι με ένα θερμοκήπιο και zagonchik για τα ζώα.

Είναι νυχτώσει, αλλά έχουμε χρόνο για να εξερευνήσετε μερικά χωριά με βόρειας τα σπίτια τους. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, ήδη Bubrovo χωριό.

Ως συνήθως, το μπροστινό μέρος του σπιτιού - για τη ζωή, το άλλο μισό - για τα κατοικίδια ζώα και τα αποθέματα ζωοτροφών.

Και εκεί δεν poshikuesh, και τώρα ακόμα περισσότερο στη Σοβιετική χρόνια. Αυτό έχει απομείνει, ρίχνοντας την ακόμα ισχυρή στο σπίτι.

Παρά το γεγονός ότι το σπίτι ομαλά ρούβλια, αλλά πώς να ζήσουν, όπου δεν υπάρχουν δρόμοι, οι μεταφορές είναι δύο φορές την εβδομάδα και το σύνολο της υποδομής έχει φύγει.

Σε αυτό το σπίτι του χωριού που ήδη στεγασμένο με σχιστόλιθο. Όπως το σπίτι και πολύ απλό, αλλά υπάρχει κάτι σε αυτή την απλότητα.

Και, τέλος, ένα μικρό κομμάτι των θετικών - Artyushina χωριό όπου δεν έχουν χαθεί, αν και η τάση να το πράξει.

Ένα παράξενο και πολύ παλιά μέγα ντόμινο δέκα τοίχους. Είτε για δουλειά, ή ... δεν ξέρω για ποιον.

Δύο εκπρόσωποι διαφόρων ηλικιών και οι δύο στη λήθη. Ένα νέο και δεν υπάρχει τίποτα!

Ημιτελής, από τον τρόπο, είναι πολύ παγκόσμια. Το κτίριο για το χωριό των κολοσσιαίων διαστάσεων. Είναι ενδιαφέρον, εκεί έπρεπε να είναι.

Αυτή η «Bubrovskaya» σχολείο με ένα βάθρο του Λένιν. Έτος ίδρυσης του σχολείου το 1878! Είναι εκπαιδευμένοι δύο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης: Malozemov Ιβάν Prokopievich (σε 21, Φεβρουαρίου του 1942 πήγε προς τα εμπρός Μάρτιο του 1943 έχασαν τη ζωή τους στο Στάλινγκραντ) και ο Αλέξανδρος Nikandrov (το 1941 με στόχο την Βόρειο Στόλο, όπου υπηρέτησε μέχρι την εκδίωξη των Ναζί, στη συνέχεια, συμμετείχε στη ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1945).