Αρχαία πόλη στην Κροατία, με πανοραμική όψη

• Η αρχαία πόλη της Κροατίας, με πανοραμική όψη

Ντουμπρόβνικ - μια αρχαία πόλη με πλούσια ιστορία. Από το Μεσαίωνα η ευημερία της πόλης βασιζόταν στο θαλάσσιο εμπόριο, η οποία επέτρεψε το Ντουμπρόβνικ Δημοκρατίας να γίνει η μόνη πόλη-κράτος στην ανατολική Αδριατική, είναι σε θέση να ανταγωνιστούν με τη Βενετία.

Το ιστορικό τμήμα της πόλης είναι εντελώς περιβάλλεται από ένα συνολικό μήκος φρούριο τοίχο περίπου δύο χιλιομέτρων. Το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι το κέντρο της πόλης μπορεί να θεωρηθεί κυριολεκτικά από όλες τις πλευρές με μια πανοραμική άποψη.

Κατ 'αρχάς, κάποιες πρακτικές πληροφορίες. Όταν επισκέπτεστε υπάρχει μια αίσθηση ακόμα περιμένουν περίπου δύο ώρες - αν τραβήξετε φωτογραφίες, ανεβείτε στους πύργους και να σταματήσει περιοδικά - για το τι συνέβη. Η είσοδος είναι 90 κούνα (δηλαδή περίπου 12 ευρώ). Πριν από το ταξίδι είχε διαβάσει μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση - να περάσει από τον τοίχο, ειδικά στο τέλος της ημέρας, υπάρχει μια αίσθηση αριστερόστροφα. Καταλαβαίνω ότι όταν ο τοίχος αρχίσει να κλείσει το βράδυ - ακριβώς κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, έτσι ώστε να μην έρχεται σε αντίθεση με την εργασία γύρω από έναν πλήρη κύκλο. Αν πάει ο άλλος τρόπος γύρω, στη συνέχεια, σε κάποιο σημείο, μπορείτε να θάψει στην κλειστή μάσκα.

Μία από τις εισόδους στον τοίχο. Κάποιος που είναι πιο κοντά στο λιμάνι:

Προβολή από τον τοίχο της μαρίνας και την ακτή:

Ντουμπρόβνικ, μετά από όλα, μια καταπληκτική πόλη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εδώ και πολύ καιρό ένας από τους κύριους ανταγωνιστές της Βενετίας στην Αδριατική. Όλα αυτά τα πέτρινους τοίχους, κεραμοσκεπές, εκκλησίες - η ομορφιά! Με την ευκαιρία, εδώ είναι σαφώς ορατό ύψος των τειχών - και εξακολουθεί να είναι ένα από τα χαμηλότερα τμήματά του.

Κάτοψη. Στα αριστερά, πίσω από την εκκλησία, είναι η είσοδος στον τοίχο. Ελαφρώς δεξιά του κέντρου - Μαρίνα. Στο βάθος φαίνεται ένα μικρό κρουαζιερόπλοιο. Να μην είστε προσεκτικοί για να τα κρουαζιερόπλοια που καταπλέουν σε λιμάνι. Ένα σίγουρο σημάδι ότι μετά από λίγο όλα τα αξιοθέατα της πόλης βρίσκονται σε όλες τις πλευρές caked με τους τουρίστες:

Ένας από τους δρόμους της πόλης. Με την ευκαιρία, τα φώτα που κρέμονται πάνω από τις εισόδους στο κτίριο - μια από τις επαγγελματικές κάρτες της πόλης. Είναι όλοι το ίδιο σχήμα και η κορυφή φαίνεται όμοια, αλλά αν έχετε πιο κοντά, θα δούμε ότι τα περισσότερα από αυτά παίζουν το ρόλο της σήμανσης για τα τοπικά καταστήματα και εστιατόρια. Κατά τη γνώμη μου, μια πολύ κομψή λύση. Σημάδια μην φράξουν την εικόνα της πόλης, όλα διακοσμημένα με το ίδιο στυλ και με σαφώς ορατή ακόμα και τη νύχτα (ιδιαίτερα τη νύχτα!). Κατά τη γνώμη μου, Κροάτες όσον αφορά το σχεδιασμό των αστικών χώρων έχουν πολλά να μάθουν.

Εφ 'όσον μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος του τοίχου - που προσφέρει μια τέτοια υπέροχη θέα της πόλης. Αρχή, πραγματικά, είναι λίγο όπως η Βενετία, είναι ότι χωρίς κανάλια:

Music αστικό σωλήνες:

Το υψηλότερο σημείο των τειχών της πόλης - Πύργος Minceta. Στην κορυφή του μια όμορφη θέα του Ντουμπρόβνικ:

Μια άλλη θέα στις στέγες της παλιάς πόλης. Πάνω - έστω και μόνο για μια βόλτα με το τελεφερίκ στην παρατήρηση:

Τα τείχη της πόλης και λίγο πιο πάνω στο βράχο - Fort Lovrijenac:

Το ύψος των τειχών της πόλης, σε ορισμένες περιοχές μέχρι τριάντα μέτρα:

Το κύριο δρόμο της πόλης - Stradun. Τα ισόγεια των κτιρίων - καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Κάποτε υπήρχε μια ροή, η οποία χωρίζει την πόλη σε δύο μέρη, και αργότερα συμπληρώθηκε και περίπου στο XV αιώνα οδήγησε Ντουμπρόβνικ Κέντρου για τη σημερινή του μορφή:

Το πιο διάσημο σιντριβάνι της πόλης - Κρήνη Onofrio, οι Ιταλοί στον XV αιώνα, χτίστηκε επίσης:

Άποψη της πόλης μέσα από ένα κενό σε ένα από τα προπύργια:

Στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κροατίας, η πόλη πολιορκήθηκε από τα στρατεύματα του JNA. Ακριβώς τότε καταφεύγουν σε Kupari καταστράφηκε, για την οποία γράψαμε στο άρθρο «Εγκαταλελειμμένα θέρετρο στην Κροατία.» Κατά τη διάρκεια του πολέμου, Ντουμπρόβνικ (συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού τμήματος του) πολλές φορές βομβαρδίστηκε και το κέλυφος. Αργότερα, με τη βοήθεια της UNESCO, οι αρχές πραγματοποίησαν εκτεταμένες εργασίες για την αναστήλωση και αποκατάσταση. Εγώ, σε γενικές γραμμές, δεν είναι πεπεισμένος ότι αυτό θα πρέπει να είναι ακριβώς βομβιστική επίθεση, αλλά μερικά χιλιόμετρα σε λιγότερο τουριστικό μέρος του ιστορικού κέντρου εξακολουθούν να παραμένουν σε ερείπια.

Στο κόλπο μεταξύ του φρουρίου και προμαχώνες είναι το αρχαιότερο λιμάνι της πόλης - Kolorina:

Δεν ξέρω πώς οι ντόπιοι για να δοκιμάσετε αυτό το γειτονιάς, αλλά μακριά από τον τοίχο για να τα παράθυρα των σπιτιών είναι συχνά δύο έως τρία μέτρα, όχι περισσότερο.

Μερικά από τα διαμερίσματα σε όλη τη μόνη διέξοδος είναι στον τοίχο:

Μια τυπική αυλή της πόλης - σχοινί με λευκά είδη, πίνακες καφετέριες:

Προβολή του τρούλου της Βασιλικής από τις επάλξεις:

Μία άλλη καταστράφηκε τμήμα. Σε γενικές γραμμές, αν δεν ανεβείτε στον τοίχο, σκοντάφτουν πάνω στα ερείπια κατά τη διάρκεια μια βόλτα μέσα στην πόλη είναι πρακτικά αδύνατο:

Και εδώ είναι μια φωτογραφία που μου αρέσει ιδιαίτερα. Κατά τη γνώμη μου, πολύ καλά απεικονίζει την ατμόσφαιρα της πόλης:

τμήμα του τείχους κοντά στην πύλη της πόλης. Φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην τελευταία ημέρα.

Ο δρόμος που οδηγεί προς την πόλη. Βλέποντας από ψηλά έρχεται στο μυαλό για κάποιο λόγο, το φιλμ Kin-Dza-Dza:

Marina Dubrovnik. Έχω πάρει ακόμα το θέμα - πολλά κότερα και σκάφη σταθμευμένα σε σημαντική απόσταση από την ακτή - και εδώ αυτά στο αριστερό κάτω σειρά, για παράδειγμα. Δεδομένου ότι όλα πάνε;

πήγε κάτω από τον τοίχο και βγήκε στο δρόμο την τελευταία στιγμή - ο άνθρωπος στην φωτογραφία είναι ακριβώς πρόκειται να κλειδώσει την πόρτα. Αναρωτιέμαι τότε τι γίνεται με αυτούς που δεν είχαν εκκενώσει πριν από το κλείσιμο της έλξης;