Ευφραδής

Σχετικά με κληρονομιά, ως σύμβολο της ξαφνικής ευτυχία, πες τους πολίτες που κληρονομούν δύο ζωντανές χελώνες, βαλίτσα ρούχων σαπούνι και άλλα πλούτη.

κληρονόμος: Όλγα Stepanova, μια νοικοκυρά, 49 ετών

Legacy: Χρυσό πλάκα 999 καρατίων χρυσό, και δύο κομμάτια χρυσού

«Στο παππούδες μου κράτησε 12 χρυσά νομίσματα. Nikolaev εποχή, και η υψηλότερη, 999-ου δείγματος. Αλλά κατά τη σοβιετική εποχή η οικογένειά μου έχουν μετατραπεί σε ένθερμους κομμουνιστές και αποφάσισε να κρατήσει το σπίτι του βασιλιά του χρυσού που δεν θα έπρεπε. Στη συνέχεια έλιωσε χρυσά νομίσματα στο στέμμα: οδοντιάτρους, οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι, λόγω του πολύτιμου μετάλλου δόντια είναι το πιο ανθεκτικό. Όταν η γιαγιά θαμμένος παππού αρκετές bits αφαιρείται και λυώνεται στη μεταλλική πλάκα. Γι 'αυτό και κληρονόμησε το μετακινήσετε χρυσό πλάκες τσάντα. Έχω κάνει τον εαυτό μου ένα δαχτυλίδι και επιστήθιο σταυρό. Σήμερα παραμένει ένα μικρό πιάτο, το οποίο είναι άνευ αξίας, και δύο νομίσματα που η γιαγιά μου ακόμα είχε ταφεί ο σύζυγός της σε μια βροχερή μέρα. Αλλά Nikolaev δέκα ρούβλια στην μαύρη αγορά είναι τώρα 50 χιλιάδες ρούβλια. "

Η κληρονόμος: Ζωολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου της Μόσχας

Legacy: φωλιές πουλιών 1200 με αυγά

Επιστήμονας Secretan Ζωολογικό Μουσείο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας Mikhail Kalyakin, 45 ετών: «Vladimir Vladimirovich Leonovich ήταν ειδικός στην ευρωπαϊκή τέχνη της εποχής, κατά την άποψή μου, η Αναγέννηση κατανοήσει, και για πολλά χρόνια εργάστηκε ως επιστημονικός γραμματέας του Μουσείου Πούσκιν. Αλλά ακόμα και επαγγελματική ζωολόγοι, πηγαίνει σε μια αποστολή όπου ήδη επισκεφθεί Leonovich, τον αντιμετωπίζεται ως εμπειρογνώμονας. Το γεγονός ότι ο Βλαντιμίρ Vladimirovich είχε ένα χόμπι - παρατήρηση πουλιών. Με τριάντα χρόνια, έχει κάθε διακοπών για σαράντα εποχές πέρασε στην πιο ενδιαφέρουσα από την ορνιθολογική άποψη, τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης. Θυμηθείτε, η εταιρεία «Μελωδία», το 1980 κυκλοφόρησε μια συλλογή από φωνές πουλιών για επτά ή οκτώ δίσκους; Σπουργίτια, warblers, warblers, σιταρήθρες, κορυδαλλοί. Έτσι, ένας από τους συντάκτες ήταν απλά Leonovich. Και για την ζωή που έχει συγκεντρώσει περίπου 1.200 φωλιές, δηλαδή, φωλιές πουλιών με τα αυγά. Αυτό, παρεμπιπτόντως, χαρακτηριστικό της ρωσικής σχολής στη Δύση αυγά συλλέγονται χωριστά, αλλά ο βιολόγος είναι εξίσου σημαντικό να δούμε την ίδια φωλιά - υλικό, το σχήμα, τη δομή. Το 1998 Leonovich όχι, καθώς και η συλλογή των θέλησή του έφερε στην κατάσταση αποθήκευσης στο Ζωολογικό Μουσείο του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. "

Η Κληρονόμος από τον Maxim Rudin, MSU φοιτητής, 20 ετών

Legacy: 40 βιντεοκασέτες με Valery Leontiev παραστάσεις

«Η θεία μου ήταν οπαδός του Valery Leontiev. Ξέρετε, ένας από εκείνους που πηγαίνουν σε όλες τις συναυλίες, περιμένουν στην είσοδο, το σύνολο του μισθού να δαπανήσουν για τη μουσική ... Η θεία μου αγόρασε οι κερδοσκόποι φωτογραφίες, αυτόγραφο του, κάποια προσωπικά πράγματα: αν ένα κασκόλ ή γάντια, δεν θυμάμαι. Έχει ακόμη και πήγε μετά από αυτόν σε μια περιοδεία σε άλλες πόλεις. Σε γενικές γραμμές, ένας πραγματικός οπαδός. Κατά τη διάρκεια της ζωής της, να συγκεντρώσει έως και 40 κασέτες με το βίντεο. Οικογένεια είχε: προφανώς, Leontiev ήταν ο μόνος άνθρωπος που πραγματικά αγαπούσε. Έτσι, μετά το θάνατό της όλα τα υπάρχοντά της θείας του εμένα και τους γονείς μου μετακόμισε. Τι να κάνει με αυτό, δεν ξέρω, εγώ δεν κάνω Leontiev ανεμιστήρα. Αλλά ακριβώς σε περίπτωση ακτή. Ξαφνικά, κάποιος θα συναντηθούν για να ανοίξει το μουσείο Leontiev; Υπάρχει ακόμη και μια καταγραφή της πρώτης εμφανίσεις του στην τηλεόραση. "

Η κληρονόμος: Λυδία Ekeshina, συνταξιούχος, 71 ετών

Legacy: δύο ζωντανές χελώνες

«Έχουμε ένα γείτονα σε φίλους κλιμακοστάσιο. Ήταν λίγο μεγαλύτερος από μένα. Ο σύζυγός της πέθανε πριν από 20 χρόνια, τα παιδιά δεν τους δίνουν στο Θεό, και να ξεφύγουν από τη μοναξιά, ο φίλος μου έχει μια γάτα. Αλλά το απογυμνωμένο γάτα ταπετσαρία, ως εκ τούτου, η γιαγιά γάτα κάποιος να αποτινάξει. Ένα μήνα αργότερα, άρχισε μια χελώνα. Οιωνός διάβασα στην εφημερίδα όπου η ζωή χελώνα, ο ιδιοκτήτης θα έχει μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Ήταν συχνά άρρωστος, φοβούνται να πεθάνουν. Έζησα τη φίλη μετά από δέκα χρόνια. Πριν από μερικά χρόνια αγόρασε ένα άλλο bug στο ότι το πρώτο, δεν ήταν βαρετό. Ένα χρόνο αργότερα, ένας γείτονας έσπασε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Αλλά λίγο πριν από το θάνατό της έκανε μια διαθήκη: διαγραφείτε από την υπηρεσία όνομά πορσελάνη μου, και μαζί μου πριν πάρει λέξη ότι η υπηρεσία μου πάει, μόνο αν λάβουμε μέριμνα για τις χελώνες της. Σκέφτηκα στην αρχή να τα περάσει σε ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων, αλλά ανέφερε ότι τέτοιου είδους περίσσεια δεν αποδέχονται. Και ζουν σε, ας πούμε, εκατό χρόνια. "

Η κληρονόμος: Ελπίδα Starostin, των εργαζομένων του μετρό, 56 ετών

Legacy: μια βαλίτσα σαπούνι πλυντηρίου, τρία κουτιά των πνευμάτων «Τετ α τετ» του Ουζμπεκιστάν παραγωγής

«Η θεία μου ήταν τρομερά πλούσια γυναίκα. Έζησα στην Vyazemy μικρές, ρουστίκ. Σε περιόδους έλλειψης εκεί μια φορά γεμιστές εαυτό πλήρη δημητριακά κελάρι και ζάχαρη. Συνεχώς επαναλαμβάνεται, πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειρότερο, η ίδια μια ξαφνική πείνα δεν είναι χρήσιμο, να αφήσει τη μητρική τους γλώσσα. Και έτσι έγινε. Γη και Κατοικία πέρασε τα εγγόνια, τα βοοειδή είναι αδερφές, μια ανιψιά, η αδελφή μου πήρε δύο σακούλες σκόνη δοντιών και τρεις δεκάδες μάλλινο παντελόνι, και περπάτησα μακριά μια βαλίτσα σαπούνι πλυντηρίου και τρία κουτιά του αρώματος «Tete-a-Tete». Σε κάθε μπουκάλι διαβάζει «Μόσχα-Παρίσι», και στο παράθυρο - «Made in Ουζμπεκιστάν». Παράπονο. Τα πράγματα είναι κατ 'αρχήν αναγκαίο: είμαστε τώρα αυτά τα ποντίκια πνεύματα γρασίδι στη χώρα. Ή για χρήση ως αποσμητικό χώρου. Λοιπόν, το σαπούνι είναι πάντα απαραίτητη «στην οικονομία.

Η κληρονόμος: Νίνα Ivanova, ένας συνταξιούχος, 76 ετών

Legacy: μετοχών της JSC «ΜΜΜ»

«Η αδελφή μου ήταν μία γυναίκα. Το μόνο πράγμα που είχε - ένα μικρό uchastochek και από το σπίτι, το υπόστεγο στην περιοχή Oryol. Μου συμβαίνει συχνά πήγε μαζί της, έδωσε κάθε δυνατή βοήθεια. Προς το μέρος μου δεν ήταν ανθρώπινα. Μια μέρα έσπασε το πόδι της, στη συνέχεια έντονα αρρώστησε. Στη συνέχεια, η κόρη μου αποφάσισε να κινηθεί προς τη Μόσχα. Ήταν οι δεκαετίας? Δεν ήταν μια ηλίθια γυναίκα, στην τηλεόραση ειδήσεις συνεχώς παρακολούθησαν, να διαβάσετε την εφημερίδα. Εν ολίγοις, έχει αναρτηθεί. Και τότε άκουσα για το ΥΕΝ. Χωρίς τις γνώσεις μας, πούλησε το σπίτι στο χωριό και όλα τα χρήματα αγόρασε ένα μάτσο μετοχών? Περίμενα με στάγδην ενδιαφέρον. Αλλά τα χρήματα δεν έχουν χρόνο για να αφαιρέσετε: μόλις αλιεύονται ένα κρύο και πέθανε από πνευμονία. Αλλά το νοσοκομείο είχε τον χρόνο να κάνει μια διαθήκη - ανησυχούν ότι τα χρήματα θα πρέπει να φύγει. Όλες οι μετοχές μου έχουν αντιγράψει. Όπως της θάβονται, θυμήθηκα αμέσως την κληρονομιά, που αλιεύονται εαυτό της, τότε ΥΕΝ και το κάλυμμα. Έχω ακούσει πρόσφατα στην τηλεόραση ότι Mavrodi υποσχέθηκε να πληρώσει τα χρήματα για τα θύματα. Μην το πείτε πού να πάει θέλεις; "