Κρινολίνο - η πιο ακραία μόδα της βικτωριανής εποχής

• Η κρινολίνο - η πιο ακραία μόδα της βικτωριανής εποχής

Ως μια γυναίκα ντυμένη με ένα κρινολίνο.

Αυτό το παράξενο αντικείμενο έχει γίνει ένα σημαντικό στοιχείο της μόδας στα μέσα της δεκαετίας του 1800. Και το πιο εκπληκτικό πράγμα είναι ότι έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.

«Ποτέ στη μόδα δεν εφηύρε τίποτα πιο σέξι. Πόσο μεγάλη θα ήταν να εμφανιστεί στην αίθουσα και να το 1,8 μέτρο». Έτσι, είπε ένας σχεδιαστής κρινολίνο μόδας Vivienne Westwood.

Το όνομά του σχηματίζεται από το συνδυασμό των δύο λέξεις: «Κριν» - το σκληρό πράγματα με τρίχες αλόγου και «σεντόνια» - ρούχα. Αλλά οι τεράστιες θολωτού σχήματος φούστες υποστηρίζεται όχι σκληρή ύφασμα, και το πλαίσιο με τη μορφή των κυττάρων με στεφάνες οστών ή χάλυβα. Ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα κρινολίνο μεταλλικό κλωβό δόθηκε το 1856.

Η δημοτικότητά του ήταν τόσο υψηλή που μερικές μονάδες μεταποίησης έχουν γίνει εξαιρετικά κρινολίνο σερβίρεται αγορά, σφραγίζοντας κάθε μέρα περίπου 3.000 κομμάτια. Σατιρικό περιοδικό «Punch» έγραψε ότι συνέβη «krinolinomaniya». Ωστόσο, η φθορά θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη και δυσάρεστη.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1850 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1860 στην Αγγλία, περίπου 3000 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους λόγω της κρινολίνο φωτιά, επειδή ο ιδιοκτήτης του δεν μπορεί να κρατήσει πάντα κομμάτι από την άκρη ενός μεγάλου φούστα. Μόδα συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα του 1860 και στη συνέχεια υποχώρησε, αλλά μερικές φορές αναβίωσε, ειδικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέρος ενός ρομαντικού ύφους New Look, που προσφέρονται Christian Dior. Αυτές τις μέρες, μαζί με ένα κρινολίνο χρησιμοποιείται για πολύ επίσημες περιστάσεις, και ιδίως, για νυφικά.

Προσφέρουμε μια ματιά στις παλιές φωτογραφίες της εποχής 1857-1867 χρόνια, πολλά από τα οποία εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας στο Εδιμβούργο. Απεικονίζουν τις κυρίες και τα πιο μοντέρνα στοιχείο της μόδας του τότε - κρινολίνο.

"Κάνοντας κρινολίνο".

«Νέες ρυθμίσεις για την omnibus». Η εικόνα της γυναίκας στην κρινολίνο, η οποία προσπαθεί να καθίσει σε συλλογικούς (μορφή των μέσων μαζικής μεταφοράς), κατά πάσα πιθανότητα το 1861.

"omnibus Ανταγωνιστής".

«Οι ιδανικές κυματιστές λωρίδες επιτρέπουν μια κυρία να ανεβείτε απότομες σκάλες για να κλίνει ενάντια στον πίνακα, γδούπος κάτω στην καρέκλα, να πάει στον τόπο του στην όπερα, και να καθίσετε στο αυτοκίνητο, χωρίς να προκαλεί ενόχληση για τον εαυτό τους και τους άλλους», - έγραψε στην εφημερίδα «Το Λέιντις «το 1863.