Κόσμο Mangistau

• Αφήστε Mangistau

Πήγαμε σε μια αποστολή στον υπέροχο κόσμο του Καζακστάν, στο Mangyshlak χερσόνησο, ή όπως την αποκαλούν τοπικό - Mangistau (Mangystau).

Είναι πραγματικά μια διαφορετική γης, ένα διαφορετικό πλανήτη, μοναδικά, άγρια φύση αποθεματικό, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά δεν πληρούν ένα μόνο άτομο. Μόνο εδώ οι ντόπιοι δεν είναι μέχρι την ομορφιά αυτών των θέσεων, ο τουρισμός είναι η ανάπτυξη δεν είναι όμως (ίσως ευτυχώς). Υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και η χερσόνησος κυρίως αυτές τις ζωές.

Θα κάνουμε μια μικρή φωτογραφία σε αυτό το ασυνήθιστο άκρη.

Η οδός Aktolagay. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες χρόνια πριν, που στεγάζεται στον κόσμο πυθμένα του ωκεανού.

Πάρτε εδώ λύσει. Είμαστε πάρα πολύ από τους ανέμους της στέπας. Δεν υπάρχουν ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι σε αυτό τον τόπο δεν οδηγούν. Και τα παλιά χωματόδρομους που σημειώνονται στη Σοβιετική χάρτες genshtabovskie εδώ και πολύ καιρό κατάφυτη. Google-Δορυφορικές εικόνες και δεν υπάρχουν πληροφορίες για τους δρόμους δεν δίνουν. Και οδήγησε 40 χιλιόμετρα μόνο στην κατεύθυνση έως ένα σημείο πέρα από τη στέπα.

Θέση εκπληκτικό εν ατμόσφαιρα. Και ακόμη και εδώ τα σύννεφα χαμογελά

Πριν από Urochishchye τεντωμένο τέλεια ακόμα, αρκετά χιλιόμετρα μακριά, το οροπέδιο στο οποίο είναι περισσότερο από ό, τι μπορεί να ταξιδέψει 120 χλμ/ώρα, το αυτοκίνητο δεν θα κινηθεί.

Ένα από τα Κρητιδικής washouts βρήκαμε οστά αρχαίων ζώων. Σε γενικές γραμμές, η ακμή είναι γεμάτος με αρχαία κατάλοιπα. Παντού είναι διάσπαρτα απολιθωμένα καλαμάρια άκρα, και τους φίλους μας βρείτε εδώ δόντια καρχαρία. Αυτό artefatkam εκατομμύρια χρόνια, δεν μπορεί να πιστέψει.

Seneca Sands. Είναι πολύ ασυνήθιστο να βρεθεί στην άμμο της ερήμου. Κυρίως αμμόλοφους αυξάνεται έως και 50 μέτρα.

Σχεδόν μια πραγματική έρημο.

Το οροπέδιο Ustyurt.

Σε ορισμένες περιοχές, υπάρχουν κουδουνίστρες μερικά εκατοστά σε πάχος και μήκος εκατοντάδων μέτρων. Ρωγμές απολύτως ομαλή, περνούν μέσα από τα βουνά, λόφοι. Υποψιάζομαι ότι ο σχηματισμός τους προκαλείται από την τεκτονική μετατόπιση πλακών.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εδώ δεν έχουμε συνάντησε ένα μόνο άτομο.

Μόνο οι καμήλες και άλογα - μόνιμους κατοίκους αυτών των άκρων. Στο πλαίσιο ενός βουνού Sherkala - ένα ιερό βουνό για τους ντόπιους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό είναι το μόνο μέρος όπου υπάρχουν ορδές των τουριστών εδώ και να φέρει τα λεωφορεία τους. Το γεγονός αυτό ήταν απροσδόκητα έκπληξη. Προφανώς, η εγγύτητα του δρόμου. Σε όλα τα άλλα μέρη Mangishlak ταξίδι είναι δυνατόν, κατά κανόνα, μόνο για την κίνηση στους τέσσερις τροχούς.

Στην παραλία, βότσαλα, χοροπηδά υδρωπικία φίδι, τη διαβεβαίωση της τοπικής ψαρά - δεν είναι δηλητηριώδες.

Η οδός Boszhira. Klondike διαφορετικών ταξιδιώτες. Το σύνολο του βουνού περιβάλλεται από τα στρατόπεδα των ομάδων για τα SUV. Σε γενικές γραμμές, ρωσικά. Σε Boszhire συναντήθηκε με τα παιδιά από το Αλμάτι, κάνουν μια ταινία χρησιμοποιώντας το copter για Mangistau, τότε θα είναι ενδιαφέρον να δούμε. Κατά τη διάρκεια της ανάβασης στο λόφο στη φωτογραφία αυτή, στη μέση των βουνών από τα χέρια μου, έριξα την κάμερα και 50 μέτρα πέφτοντας και άλματα, πέφτει κάτω. Παραδόξως, μετά την πτώση της οπτικής και τη φωτογραφική μηχανή επέζησε ήταν νόμιμη αρμοδιότητα, ακόμη και η μπαταρία δεν πέφτουν έξω, πράγμα που με εξέπληξε πολύ.

στρατοπεδεύσει, και θα το κάνουμε. Περάσαμε μια υπέροχη βραδιά κάτω από τα λαμπερά αστέρια, τα τραγούδια και την κοινωνικοποίηση με διαφορετικές ταξιδιώτες.

Το πρωί, η οδός καλύφθηκε tumankoy, δίνοντας ακόμα πιο εξωπραγματικό αυτό το μέρος.

Οι ηλιοβασιλέματα στο Καζακστάν είναι ιδιαίτερα γραφικό.

Karagiye. Το βαθύτερο ξηρή λεκάνη στο Καζακστάν και ένα από τα βαθύτερα στην Ασία (132 m κάτω από το επίπεδο της θάλασσας).

Στο κάτω μέρος της κατάθλιψης είναι η λίμνη Batyr, η στάθμη του νερού και οι οποίες είναι εξαιρετικά μεταβλητή περιοχή. Όταν η λίμνη στεγνώνει, το κάτω μέρος της κατάθλιψης γίνεται καλυμμένη με αλυκές. Εμείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί τον εαυτό μου τη χαρά να περπατήσει σε αλυκές.

Στο δρόμο για την κατάθλιψη κατά λάθος σκόνταψε επάνω από την κοιλάδα του σχήματος. Για παράδειγμα, Γροθιά του Θεού.

Νησίδα Στη φωτογραφία μπροστά φαινόταν κοντά και να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεται στο νερό. Περπατήσαμε με τα πόδια μέχρι το περίπου 5 χιλιόμετρα. Το νερό δεν ήταν εκεί, και η θερμοκρασία στον ήλιο είναι πάνω από μια γωνία 35 μοιρών.

Πετρέλαιο - ο κύριος πλούτος του Καζακστάν. Λάδι αντλίες διάστικτη με όλες τις μέχρι τον ορίζοντα.

Θα ήθελα να αναφέρω ακριβά. Υπάρχουν μερικά δρόμους. Μόνο ένα τμήμα της λίμνης Αράλης να Beineu είναι αξιέπαινη. Βασικά, σκότωσε ισοπεδωτές και κακές αστάρι, και στέπα, γυμνή στέπα, η οποία βοηθά όταν καθίσταται αδύνατο να πάει στο γκρέιντερ.

Zhigylgan Cape (Fallen γη). Στέπα, πολλά χιλιόμετρα επίπεδη, όπως ένα τραπέζι, και ξαφνικά - μια γιγαντιαία αποτυχία, οι άκρες των οποίων έχουν ένα σχεδόν τέλειο κύκλο με διάμετρο τουλάχιστον 10 χιλιομέτρων. ύψος ανεπάρκεια είναι 80 μέτρα.

Γιατί είναι τόσο συνέβη, η ακριβής έκδοση δεν υπάρχει.

Στο κοντινό ακρωτήριο παρατήρησα μια παρόμοια εικόνα φαίνεται να είναι, η γη κατέρρευσε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και στη συνέχεια, αλλά έχει περάσει πολύς καιρός και η επιφάνεια έχει αρχίσει να σταθεροποιείται, ολίσθηση άμμο porostat και πράσινο. Ίσως κάποια μέρα η ίδια θα δούμε και Zhigilgan.

Και αυτό είναι η απίστευτη ομορφιά του σμαραγδένιου Κασπίας Θάλασσας. Σε πρώτο πλάνο εγκαταλελειμμένο χωριό, το οποίο διαμορφώθηκε εδώ στη δεκαετία του '60 ως ένα ψαροχώρι στην παραγωγή των ψαριών. Τώρα ζουν εκεί μόνο 3 poacher. Ένα όνομα είναι Bach, ο ίδιος μας κέρασε τσάι και τροφοδοτείται φρέσκο ψάρι. Δεν ηλεκτρικής ενέργειας, ζουν με μπαταρίες που φορτίζονται σε Aktau εκεί και να τα αλιεύματά τους.