Πώς να δημιουργήσετε την ταινία «Φόβος και απέχθεια στο Λας Βέγκας»

• Πώς να δημιουργήσετε την ταινία «Φόβος και απέχθεια στο Λας Βέγκας»

Πριν από είκοσι χρόνια, Τέρι Γκίλιαμ έστειλε το κοινό του σε ένα ψυχεδελικό ταξίδι στην πόλη της αμαρτίας. Parse αναδημιουργείται στην οθόνη ναρκωτικά ζοφερή εμπειρία του Hunter Thompson με τίτλο «Gonzo κατεύθυνση», οπτική ευρείας γωνίας, ο μονόφθαλμος χειριστή και της Ιαπωνίας Jimi Hendrix

Παρασκευή και γυρίσματα: μακροπρόθεσμα, το σενάριο σε δέκα ημέρες και εφιάλτης προ-παραγωγής

Προσπάθειες για να κινηματογραφήσει το μυθιστόρημα του Hunter S. Thompson, «Φόβος και απέχθεια στο Λας Βέγκας» άρχισαν να παίρνουν σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του βιβλίου στις αρχές του 1970. Μεταξύ των σκηνοθετών που ανέλαβε το υλικό, ήταν Μάρτιν Σκορσέζε και Oliver Stone, και οι υποψήφιοι για το δίδυμο κύριους χαρακτήρες έχουν επισκεφθεί Τζακ Νίκολσον και Μάρλον Μπράντο, Dan Aykroyd και John Belushi, Τζον Μάλκοβιτς και John Cusack. Ωστόσο, οι ηθοποιοί έχουν χρόνο για να βγούμε από την σωστή ηλικία, ή ακόμη και να πεθάνουν, και όλο το έργο ήταν στη θέση του. (Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1980, για παράδειγμα, ήρθε η ταινία «Όταν ο Buffalo περιαγωγή,» βασίζεται εν μέρει στο μυθιστόρημα: υπάρχει πρωταγωνιστή τον Μπιλ Μάρεϊ, αλλά τώρα λαμβάνει ένα δροσερό ..)

Η κατάσταση άλλαξε μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η εταιρεία ασχολείται με την παραγωγή των έργων ζωγραφικής Rhino Films. Προσέλκυσε ως σκηνοθέτης και συγγραφέας σενάριο Alex Cox. Υποσχέθηκε να κάνει μια ταινία, το συντομότερο δυνατό και να καλύψει το αρκετά μέτριο προϋπολογισμό. Σύντομα, όμως, Cox απολύθηκε και αντικαταστάθηκε κάλεσε Τέρι Γκίλιαμ, ο οποίος είχε προηγουμένως μερικές φορές έτσι κι αλλιώς διασταυρώνεται με το έργο. Μαζί με σεναριογράφος Τόνι Γκρισόνι το έγραψε από την αρχή το σενάριο σας, και γιατί ο χρόνος εξαντλείται, το κείμενο συντάχθηκε σε μόλις δέκα ημέρες.

Η δημιουργική διαδικασία Γκίλιαμ περιγράφει ως εξής:»... έχουμε αποφασίσει ότι θα γράψει γρήγορα, επικαλούμενη την πρώτη μου έρχονται στο μυαλό ενστικτώδεις αποφάσεις. Και οι δύο πίστευαν ότι το να αισθάνονται καλό βιβλίο, έτσι απλά μετακινήστε το κείμενο, να λάβει ό, τι μας αρέσει, απορρίπτοντας ό, τι δεν του αρέσει αντίγραφο προσληφθεί από διαφορετικά μέρη και στη διαδικασία, να αποφασίσει τον τρόπο διάρθρωσης αυτό το υλικό. " Οι αφήγηση συγγραφείς, όπως στο βιβλίο, χωρίζεται σε δύο περίπου ίσα μέρη. Το κέντρο κάθε μιας από τις πράξεις που είναι ένα ναρκωτικό «περιπέτεια» σε διάφορα ξενοδοχεία. Στη μέση της αφήγησης υπάρχει ένα είδος διάλειμμα - «ταξίδι» ματαιώθηκε ήρωα προσπάθεια Johnny Depp αφήσετε το Λας Βέγκας. Ωστόσο, η πτήση δεν είναι επιτυχής, ο ήρωας επιστρέφει για ένα άλλο «κύκλο της κόλασης», ως θεατής, λέξεις Γκίλιαμ, «κατευθυντήριες γραμμές αυστηρά και εντελώς χαθεί.»

Σε γενικές γραμμές, προ-παραγωγή της ταινίας, Gilliam ήταν αναφέρεται ως «ένα εφιάλτης.» Για μεγάλο χρονικό διάστημα όλα έγιναν αποκλειστικά και μόνο σε προφορικές συμφωνίες, και οι παραγωγοί απειλούνται με απομάκρυνση από το έργο και προσπάθησε να μειώσει τον προϋπολογισμό, αλλά η εκπαίδευση γίνεται φανερό ότι οι δαπάνες θα πρέπει να αυξηθεί. Ως αποτέλεσμα, ο προϋπολογισμός στην πραγματικότητα αυξήθηκε 7 με 19.000.000 δολάρια. Σαράντα οκτώ ημερών έχουν διατεθεί για τα γυρίσματα, αλλά στην πραγματικότητα η ομάδα πήρε πενήντα έξι ημέρες από τον Αύγουστο έως Οκτώβριο του 1997. Gilliam, γνωστός για την ικανότητα να λειτουργήσει γρήγορα, που σε δύο ή τρεις παίρνει, αλλά σημειώνει ότι έπρεπε να πυροβολήσει εδώ, «αποκλειστικά ρεαλιστική». Αναγκαστική το ρυθμό των γυρισμάτων ο ίδιος αργότερα περιέγραψε ως εξής: «Η αναβλητικότητα είναι σαν το θάνατο. Δεν reshoots, δεν υπάρχει επιστροφή στη σκηνή. Gonzo κατεύθυνση, σε συνδυασμό hanterovskoy Gonzo δημοσιογραφίας. "

Casting: ένα σύνολο 18 κιλά και ζει με Hunter Thompson

Ακόμη και όταν ο σκηνοθέτης της ταινίας ήταν εισηγμένη ως Cox, μια ταινία που συνδέεται ηθοποιούς Johnny Depp και Benicio Del Toro. Και οι δύο αντέδρασαν για να προετοιμαστούν πολύ σοβαρά. Del Toro θα παίξει Dr. Gonzo, ένα πρωτότυπο του οποίου ήταν δικηγόρος και φίλος του Τόμσον Oscar Zeta Acosta. Για να ενσαρκώσει την εικόνα του ηθοποιού μελετηθεί λεπτομερώς τη βιογραφία του Acosta, και σε μόλις εννέα εβδομάδων, σκόραρε ένα εντυπωσιακό δεκαοκτώ κιλά.

Depp έπαιξε το δημοσιογράφο Ραούλ Ντιουκ, το alter ego του Thompson, και ότι, σύμφωνα με τον ηθοποιό, «για να κλέψει την ψυχή του,» έζησε για τέσσερις μήνες με τον συγγραφέα, τη μελέτη των χαρακτήρων, τις συνήθειες, βάδισμα, τονισμούς του ήρωά του. Μια ιδιαίτερη πρόκληση ήταν η μίμηση των συγκεκριμένων φωνές Thompson.

Για το σκοπό αυτό, Depp χρησιμοποιούμενη τεχνική, δανείστηκε από τον Μάρλον Μπράντο (που μόλις λίγο πριν από το «Φόβος και απέχθεια» γυρίστηκε στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ντεπ «Brave»), γνωστό για την εκπληκτική αδυναμία της να απομνημονεύσουν το κείμενο. Στο χώρο, ο ηθοποιός ήταν στα ακουστικά, το οποίο ακουγόταν απαραίτητη προ-γραπτό κείμενο. Με ένα τόσο σχολαστικό σεβασμό για το ρόλο, Thompson τελικά παραδέχτηκε ότι βλέπει στην εικόνα του Δούκα οποιονδήποτε άλλον εκτός από Depp. Και ως ένδειξη ιδιαίτερο σεβασμό Thompson ακόμα και προσωπικά nalyso εγώ ξυρισμένο ηθοποιός πριν από τη μαγνητοσκόπηση.

Τοποθεσίες και τοπία: Λας Βέγκας, η έρημος και περίπτερα

Η δράση του βιβλίου και της ταινίας λαμβάνει χώρα σχεδόν εξ ολοκλήρου στο Λας Βέγκας, αλλά για διάφορους λόγους, μόνο ένα μέρος των γυρισμάτων θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στις ίδιες θέσεις όπως αυτές που περιγράφονται από τον Thompson.

Το πρώτο πρόβλημα - η πρωτεύουσα της διασκέδασης για ένα τέταρτο του αιώνα έχει αλλάξει δραματικά. Όπως είπε ο Gilliam: «Στο Λας Βέγκας, υπήρχε μόνο ένα τρίμηνο, το οποίο εξακολουθεί να είναι λίγο σαν εβδομήντα Βέγκας: υπάρχουν παλιά μοτέλ και παλιά σημάδια. Αυτό Street North Fremont βρίσκεται στα προάστια του Λας Βέγκας. "

Ωστόσο, η πλειοψηφία των ξενοδοχείων και καζίνο, τα οποία είναι κατάλληλα για την ταινία, ο όμιλος αρνήθηκε να κρατήσει μακριά ακόμη και κοντά, προφανώς, γνωρίζοντας το τι ανάψει τη ζωή του Λας Βέγκας εμφανίζονται στην οθόνη. Συμφώνησαν να ανοίξει τις πόρτες του μόνο τα ξενοδοχεία και καζίνο Stardust και η Rivera. Ωστόσο, περιορίζεται σημαντικά το έργο για την ώρα η ομάδα επιτρέπεται να πυροβολούν μόνο σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ δύο και έξι το πρωί το βράδυ.

Ένα μεγάλο μέρος του εσωτερικού έπρεπε να κατασκευαστεί στα περίπτερα Warner Bros, μεταξύ των οποίων μία από τις πιο τρελός χώρο ταινία - καζίνο μπαζούκας Circus, σύμφωνα με την οποία μαντέψει το πραγματικό καζίνο Circus Circus. Το σύνολο του σχεδιασμού του χώρου σας ζητηθεί το πραγματικό εσωτερικό των καζίνο-ξενοδοχεία - οι συντάκτες της δεν είναι πολύ υπερβολικές. Για παράδειγμα, τα πρότυπα των φυτών αποτελεί χαλιά και δηλητηριώδη Γκίλιαμ το χρώμα που παρατηρείται σε όλες τις εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του στο Λας Βέγκας το 1960.

Εκτός από το Λας Βέγκας, λίγες σκηνές γυρίστηκαν στην Καλιφόρνια, στις περιοχές της ερήμου της Αριζόνα και τη Νεβάδα, και Red Rock Canyon. Μιλώντας από τα πιο δύσκολα επεισόδια Γκίλιαμ τονίζει σκηνές στους δρόμους και στην έρημο, ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή, χρονοβόρα και σωματικά δυσάρεστη λόγω της συνεχώς κρέμεται στον αέρα από τη σκόνη και την άμμο. Η τελευταία περίπτωση δημιουργήθηκε σκόπιμα από vetroduev. Johnny Depp σε συνέντευξή του επισημαίνει την πρωτοτυπία αυτών των ιδεών: «Ήταν πολύ ασυνήθιστο - η ίδια η ιδέα του να αφήσει τους τόνους της άμμου να σκοράρει στο λαιμό σας, ακόμα και για πολλά μίλια γύρω. Απλοποιεί τα πάντα: νομίζετε ότι μόνο για το πώς να καλύψει το στόμα του, επειδή οι πνεύμονές σας είναι πλήρως κορεσμένο με αυτή την τρομερή σκόνη ".

Οπτική λύση: η επίδραση της ζωγραφικής, ολλανδικά γωνία και ρετρό γοητεία

φωτογραφίες χειριστή έκανε Nicola Pecorini, ο οποίος είχε πίσω μόνο ένα πλήρες μέτρο, αλλά έχει εργαστεί για πολλά χρόνια στον δεύτερο θάλαμο Vittorio Storaro και έχει μεγάλη εμπειρία stedikamschika. Αυτός ακριβώς προσφέρθηκε να Gilliam στην ομάδα. Διευθυντής παραιτήθηκε υπό την πίεση του ενθουσιασμού του, όμως, και συνεχίστηκε ακόμα και μετά τα γυρίσματα εκπλήσσει το γεγονός ότι Pecorini μόνο ένα μάτι. Η συνεργασία έχει αποδειχθεί τόσο επιτυχής που αργότερα έγινε ένα συχνό συν-συγγραφέας της Pecorini Gilliam (φρέσκο ​​ταινία «The Man Who Killed Don Quixote» είναι νοίκιασε).

Στο «Φόβος και απέχθεια στο Λας Βέγκας», ίσως το πιο προφανές Γκίλιαμ χρησιμοποιεί μερικά από τα χαρακτηριστικά οπτικών τεχνικών της. Πάνω απ 'όλα, αυτό το ευρυγώνιο φακό (ως επί το πλείστον 14 mm και 16 χιλιοστά), ο χώρος παραμόρφωση και αντικείμενα σε μια σκηνή και Gilliam λέξεις, «δίνοντας την αίσθηση της συνολικής ατμόσφαιρας» και «ανησυχία». Ένα άλλο χαρακτηριστικό απόφαση - Ολλανδικά γωνία, προκαλώντας την αίσθηση της παραδοξότητας, δυσφορία και αποπροσανατολισμό.

Επιπλέον, Γκίλιαμ βρήκε ένα τέτοιο χαρακτηριστικό αυτής της λύσης στην ταινία: «Έχουμε τόσους πολλούς χρήση αυτή η μέθοδος στο πρώτο μέρος της ταινίας, όταν έρχεται η φρίκη, και την ευθυγράμμιση του ορίζοντα, είναι ακόμα πιο αποπροσανατολιστική.» Ένα σύνολο οπτικών ευρείας γωνίας και η χρήση της ολλανδικής γωνίες, σύμφωνα με τον διευθυντή, έδωσε τη δυνατότητα να μεταφέρω το αποτέλεσμα της «ταξίδι των ναρκωτικών».

Οι βασικοί συγγραφείς εικόνα οπτική αναφορά, καλέστε ζωγραφικής του Αμερικανού καλλιτέχνη Robert Yarbera. Gilliam, να σκεφτόμαστε την επίδραση του έργου του, τους περιγράφει ως εξής: «φθορισμού χρώματα νέον σε μαύρο φόντο, ένα παράξενο φάντασμα γεγονότα, τα οποία λαμβάνουν χώρα στα δωμάτια του ξενοδοχείου.» το βιβλίο του Thompson βγήκε με εικόνες από τον Ralph Steadman, εξαιτίας της οποίας στο μυαλό της μάζας ακροατήριο υπήρχαν ήδη οπτική ερμηνεία του έργου. Gilliam αρχικά σκέφτηκε να αναπτύξει την καθιερωμένη κανόνα της οθόνης, ωστόσο, σύντομα συνειδητοποίησαν ότι η ιδέα απραγματοποίητη: «Παρά το γεγονός ότι οι εικόνες εξαιρετική πάσα τρελή ενέργεια του βιβλίου, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορεί να πάρει κυριολεκτικά μεταφράσει τους στη γλώσσα του κινηματογράφου, μετατρέποντάς το σε μια τρισδιάστατη εικόνα. Γι 'αυτό προσπάθησα να μην δώσουν προσοχή σε αυτά. " Παρ 'όλα αυτά, μερικές από τις εικόνες που αναπαράγονται στην ταινία σχεδόν κυριολεκτικά, για παράδειγμα, την εικόνα ενός λαθρεπιβάτες.

Παρά την ταχεία προετοιμασία και το στυλ «Σκηνοθεσία gonzo», η εικόνα είναι προσεκτικά μελετημένο με λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, Gilliam επισημαίνει τη σημασία των κοστούμια: «Τα κοστούμια έρχονται για να συμβολίσει ό, τι συνέβαινε στην Αμερική εκείνη την εποχή, κανένα από τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα δεν έμεινε χωρίς προσοχή. Περάσαμε ώρες συζητώντας την πολιτική σημασία των χρωμάτων και υφές. " Για παράδειγμα, οι εισαγγελείς Κογκρέσο, όπου όλοι ντυμένοι στα κόκκινα, άσπρα και μπλε, δηλαδή, τις αμερικανικές χρώματα της σημαίας.

Αλλά συχνά το χρώμα στην εικόνα δεν έχει μόνο συμβολική, ως συναισθηματική φόρτιση. Για παράδειγμα, για τον αριθμό του ξενοδοχείου μέντα χρησιμοποιείται μια ριζική συνδυασμό μοβ και πράσινο χρώμα, σκόπιμα επιλεγεί για να δημιουργήσει ένα αίσθημα του άγχους και της δυσφορίας. Σε γενικές γραμμές, για κάθε εγκατάσταση, οι συγγραφείς θεωρούν μέσα από τη δική τους, όλο και πιο άβολα χρώμα, τονίζοντας τη βασική ιδέα: «Κάθε νέο καζίνο, στο οποίο οι ήρωες, μετατράπηκε σε επόμενο κύκλο της κόλασης»

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά οπτικά εφέ της ταινίας - το ερπετό στο λόμπι του ξενοδοχείου, τα οποία είναι οι κύριοι χαρακτήρες δει κάτω από την επίδραση των οξέων. Αρχικά, Gilliam ήθελε να «πλάσμα» κοίταξε σαν να γράφτηκε από τον Φράνσις Μπέικον. Ωστόσο, η λύση αυτή ήταν πολύ δαπανηρή και χρονοβόρα. Για την κινηματογράφηση έπρεπε να είναι περισσότερο από τα κεφάλια είκοσι κοστούμι του σαύρες, αλλά ο προϋπολογισμός ήταν αρκετά μόνο για επτά. Ως εκ τούτου, για να δημιουργήσει ένα αίσθημα μάζας ομάδες έπρεπε να αποφύγει: στο σύνολο των κατόπτρων που χρησιμοποιούνται από το σύστημα, και σε διαφορετικά χρονικά εμφανίζεται το ίδιο το κεφάλι, μόνο σε διαφορετικά κοστούμια. Ειδικά ρετρό γοητεία της ταινίας που συνδέονται με τη χρήση ορισμένων οδικών σκηνές πληκτρολόγηση. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι για το σκηνικό προβάλλεται δεν πυροβόλησε συγκεκριμένα πλάνα και αποσπάσματα από το 1970-80s τηλεοπτική εκπομπή «Vega $».

Μουσική: ψυχεδελικά πειράματα και ιαπωνικά Jimi Hendrix

Η αρχική πηγή του Hunter S. Thompson δίνει σαφείς οδηγίες σχετικά με την μουσική υπόκρουση, και Gilliam είναι μερικές φορές ένα πρόβλημα. Για παράδειγμα, ένα «βιβλίο ύμνο» θεωρείται ότι είναι η σύνθεση της «Sympathy for the Devil» Rolling Stones, αλλά για να χρησιμοποιήσετε αυτό το τραγούδι στην ταινία δεν ήταν δυνατή. Πρώτον, δεν είναι κατάλληλο για το ρυθμό, και το δεύτερο - το ήμισυ του κόστους μιας μουσικής εικόνα του προϋπολογισμού. Ως εκ τούτου, αντικαταστάθηκε από το κομμάτι «συνδυασμός των δύο» Janis Joplin και Big Brother και η Holding Company.

Παρ 'όλα αυτά, οι Rolling Stones στο soundtrack κατάφερε να πάρει - στην ταινία ακούγεται μια άλλη μπάντα χτύπημα «Jumping Jack Flash». Σε γενικές γραμμές, το σχέδιο ρύθμισης που βασίζεται στο κλασικό ροκ και την ψυχεδέλεια 1960-1970-ες, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής των The Yardbirds, Jefferson Airplane, The Youngbloods.

Επιπλέον, Gilliam αποφάσισε να προσφύγει στο μουσικούς του οποίου η καριέρα έχει να κάνει με το Λας Βέγκας. Έτσι, το soundtrack πρόσθεσε ο Tom Jones και Ντέμπι Ρέινολντς. Gilliam, δήλωσε ότι η επιλογή των τραγουδιών επηρεάζονται από αυτή την αρχή: «Το πιο άγρια ​​είναι οι συνθήκες, οι πιο πειστικό ήχο παρήγορο τραγούδια.»

Αρχικά, δεν αναμένεται ότι η ταινία θα είναι περισσότερα από πέντε ή έξι τραγούδια άλλων καλλιτεχνών. Μια ολοκληρωμένη μουσική για την ταινία έπρεπε να γράψει ένα Ray Cooper. Ενώ η έννοια έχει αλλάξει και Cooper δημιουργήθηκε για μια ταινία μερικά ασυνήθιστα σχέδια. Η μοναδικότητα του ήταν ότι ο μουσικός έχει επιβάλει σε κάθε άλλο μερικά τραγούδια και να προσθέσει το παιχνίδι Ιαπωνικά κιθαρίστας Tomoyasu Hotei, ο οποίος, σύμφωνα με Γκίλιαμ, «έξυπνα φαλκιδεύεται» του Jimi Hendrix. Μια τέτοια εκλεκτική soundtrack ταιριάζει απόλυτα όχι μόνο την χαοτική ατμόσφαιρα της ταινίας, αλλά η πλοκή μοτίβα της αχαλίνωτης μείγμα όλων των πιθανών φαρμάκων. Ίσως το καλύτερο παράδειγμα αυτής της - μια σκηνή βιβλίο με το «White Rabbit».

Η ταινία γυρίστηκε ευρυγώνιο φακό, και η εικόνα ήταν εμποτισμένο με δηλητήριο, όπως λένε στη δεκαετία του 1990, οξύ, σουρεαλιστική χρώματα. Διευθυντής και καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από τον φουτουριστικό γκροτέσκο έργα του ζωγράφου Robert Yarbera. Νέον, μέταλλο και καουτσούκ κλίμακες σαύρες αναμιγνύεται στην οθόνη. Γκίλιαμ δήλωσε ότι ήθελε να δημιουργήσει μια ταινία, δυσάρεστο για τον θεατή, τόσο από την άποψη της αφήγησης, και μόνο στο φυσιολογικό επίπεδο των αισθήσεων. Ένα δίωρο εμβάπτιση σε stupefied μυαλό απογοητευμένοι αουτσάιντερ του 1960 θα πρέπει να έχουν μια αξέχαστη και δύσκολα βόλτα. Σε γενικές γραμμές, η ταινία Gilliam ήταν πολύ πιο αδιάλλακτη πολιτική δήλωση από ό, τι ήθελα να κάνω κοκ.

Οι τίτλοι

Ακόμη και πριν από την πρεμιέρα του Γκίλιαμ πήρε μια δυσάρεστη έκπληξη. συγγραφείς Guild απαγορευτεί σκηνοθέτη να δείξει στα credits τους και Γκρισόνι όπως οι συγγραφείς σενάριο, λένε, η ιστορία έχει ήδη γραφτεί Cox και Davis, και ότι τα ονόματά τους τυπώθηκαν στην πρώτη αφίσα της ταινίας πριν από την πρεμιέρα στις Κάννες. Γκίλιαμ προσέβαλε την απόφαση αυτή, επισημαίνοντας ότι κάνει ένα νέο σενάριο, και όλα τα γεγονότα στα κείμενα που σχετίζονται με τη χρήση της ίδιας πηγής. Τάγμα σε κίνδυνο, θα πρέπει να αναφέρουν στα credits των τεσσάρων. Cox για τη χορήγηση, αλλά Γκίλιαμ, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα έκαψαν δημοσίως την κάρτα μέλους του της συντεχνίας.

Ποιο είναι το ποσοστό του βιβλίου παραμένει η προσαρμογή του ενός ή του άλλου συγγραφέα, πολύ ασαφής σε αυτήν την ημέρα. Και όμως, ο μόνος συγγραφέας της ταινίας είναι αναμφίβολα Γκίλιαμ. «Ο φόβος και το μίσος» είναι περισσότερο γνωστός για το έργο του, ίσως μαζί με την «Βραζιλία». Ωστόσο, οι επικριτές και το κοινό εκτιμηθεί η ταινία δεν είναι αμέσως. Σε θέατρα τώρα είμαι σε αναμονή για μια εμπορική αποτυχία. Δεν ήταν ενθουσιώδεις και κριτικούς οι οποίοι, όπως αναμενόταν Γκίλιαμ, αισθάνθηκε δυσφορία κατά την προβολή. Κατηγορούν τους δημιουργούς ασαφείς οικόπεδο, μια παράξενη αίσθηση του χιούμορ και η έλλειψη ψυχολογικής διορατικότητα. Αλλά ο αριθμός των σινεφίλ έχει αυξηθεί κάθε χρόνο, και τους κριτικούς rave αξιολογήσεις αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Άλλαξε τα κανόνια του κινηματογράφου (η ταινία δεν είναι καθόλου λιγότερο σαφής θεατή Γκίλιαμ από ό, τι, ας πούμε, «Νέον Δαίμονας» ο Nicolas Winding Refn ή την τρίτη σεζόν του «Twin Peaks»), και μαζί τους τις συνήθειες των τηλεθεατών. Αντ 'αυτού επίδειξη ανατροπές, στροφές και υποχρεωτική κάθαρση «Ο φόβος και η απέχθεια» προσφέρει ένα ψυχεδελικό ρεύμα παράξενο και όμως αναγνωρίσιμα ζωή. Ένα κομμάτι από το παρελθόν παρουσιάζεται ως ημερολόγιο βίντεο Γκίλιαμ, όπως καθημερινά - και πειστική σουρεαλιστικό, παράξενο, αλλά γοητευτική.

Στη Ρωσία, η ταινία έχει αποκτήσει το καθεστώς λατρείας σύντομα. Δεν έχουμε ακούσει για την αποτυχία του στη Δύση και την απώλεια κριτικούς, το κοινό όλων των κοινωνικών τάξεων πήρε Γκίλιαμ την ταινία ως ένα απολύτως φυσικό, σχεδόν νατουραλιστικό ιστορία. «Ο φόβος και η απέχθεια» με εικόνες από τα ναρκωτικά, ελεύθερη ζωή, χουλιγκανισμού με ένα όπλο στα χέρια του και μεταγλώττιση του Andrei Gavrilov ήταν εκπληκτικά σε αρμονία με τη ρωσική 1990. Στο τέλος της δεκαετίας - και χάρη στην ταινία - στη χώρα έφτασε η μόδα για το βιβλίο του Thompson. πρώτη διερμηνέας του ήταν το «πανκ των εκδόσεων» Alex καμπύλη, ένας από τους ιδρυτές του «εναλλακτικού» σειρά «AST» στο πορτοκαλί καπάκι, τότε είναι γνωστό ότι κάθε έφηβος. Είναι χάρη στην Curwen τέθηκε σε χρήση δήθεν πιο σωστό, αλλά η ογκώδης έκδοση του ονόματος «Φόβος και απέχθεια». Βιβλία Διαφήμιση και ατροφία η δημοτικότητα της ταινίας, η οποία είναι σε αντίθεση με παραθέσω τόσο μεταξύ Gopnik, και μεταξύ των γλωσσολόγων, Thompson έκανε σχεδόν πιο διάσημο στη Ρωσία από ό, τι στο σπίτι. Νέοι αναγνώστες να προσπαθήσουμε για τη ζωή τους, άφθονη αισχρολογία και ποιητική μεταφορές μετάφραση - προφανώς, μίλησαν επίσης στο μυαλό των μετα-σοβιετικό λαό, όπως και η αναπόφευκτη απογοήτευση τους χαρακτήρες του Thompson, επίσης, γνώρισε μεγάλη ηλικία.