Γιατί η Σοβιετική παγωτό ήταν το καλύτερο στον κόσμο

• Γιατί η Σοβιετική παγωτό ήταν το καλύτερο στον κόσμο

Η ιστορία αυτής της αγαπημένο αντιμετωπίζει τα παιδιά και τους ενήλικες είναι πάνω από πέντε χιλιάδες χρόνια. Λένε ότι στην αρχαία Ρώμη, ο αυτοκράτορας Νέρων επιδοθεί σε ένα τέτοιο κρύο και το γλυκό επιδόρπιο.

Σήμερα, υπάρχει ένα εθνικό πρότυπο - GOST παγωτό γάλα-κρέμα παγωτό. «Gostovskaya παγωτό, τότε είναι με βάση το γάλα.»

Τι είναι το φαινόμενο της Σοβιετικής παγωτό, το οποίο πολλοί θαύμαζα από την παιδική ηλικία; Μπορείτε να ποντάρετε εκεί ή όχι. Στην πραγματικότητα, βέβαια, όλοι θυμόμαστε το παγωτό ένα. Προηγουμένως, εξαιτίας ενός άλλου παγωτό, εκτός από το βούτυρο, το γάλα, το παγωτό, δεν το κάναμε. Έντονη γεύση των γαλακτοκομικών προϊόντων - που είναι αυτό που διακρίνει Σοβιετική παγωτό.

Το βούτυρο, κρέμα γάλακτος, φρούτων και καρπών, κύπελλα βάφλα με τριαντάφυλλα κρέμα, popsicle, κόρνα με γλάσο σοκολάτα ... Εδώ είναι - η εποχή της Σοβιετικής παγωτό! Η ποιότητά του ήταν θρυλική. Και όμως, το μυστικό της μοναδικής γεύσης;

Αυτό το οφείλουμε στους GOST 117 έως 41, με την οποία και έκανε μια αγαπημένη λιχουδιά της Σοβιετικής παιδιά. Ήταν θεωρείται ένα από τα πιο σκληρά στον κόσμο και εισήχθη περισσότερα 12 του Μαρτίου, 1941. Στην εγχώρια «σκιά» δεν ήταν μια ενιαία συντηρητικό, μόνο φυσικό γάλα! Και όλα τα είδη των παγωτών παρήχθησαν σε μία μόνο τεχνολογία. Ως εκ τούτου, δοκιμάσετε το επιδόρπιο σε οποιαδήποτε πόλη της Ένωσης ήταν το ίδιο!

Αρχικά, το σοβιετικό καθεστώς παγωτό με προσοχή τους δεν είναι χαλασμένο, και κάλεσε προϊόν της αστικής γεύση. Που δεν θα μπορούσε να τον δυσφημίσει στα μάτια της προλεταριακής κοινό. Με τον καιρό, η στάση της κυβέρνησης στο γαλακτοκομείο λιχουδιά «ξεπαγώσει», και άρχισε να προωθεί με κάθε τρόπο τον πόλεμο.

Οι Σοβιετική ποσοστά: κρέμα με "κύκνος" - 13 σεντς, το γάλα - 9 σεντς, φρούτα - 7 σεντς, σοκολάτα "popsicle" μικρό - 11 σεντς, μεγάλα - 22 πένα "Λένινγκραντ" σοκολάτα - 28 σεντς, κρέμα κώνος βούτυρο με ρόδακες κρέμα - 28 λεπτά, και τούρτα παγωτό με κρέμα.

Για πρώτη φορά στις ράγες βιομηχανία παγωτού που στη δεκαετία του '30. Ο ίδιος εξέδωσε διάταγμα της ΕΣΣΔ Λαϊκής Επίτροπος Τροφίμων Anastas Μικογιάν, ο οποίος επέμεινε ότι η κρέμα θα πρέπει να παραχθούν μαζικά τρόφιμα και σε προσιτές τιμές. Σύμφωνα με τον κομισάριο του λαού, σοβιετικός πολίτης πρέπει να τρώτε για ένα χρόνο όχι λιγότερο από πέντε κιλά παγωτό! Πρόσθεσε λάδι στη φωτιά, και το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν από καιρό την παλάμη σε αυτό το θέμα. Στην Αμερική παρήγαγε 600.000 τόνους το παγωτό, ενώ στη Σοβιετική Ένωση - συνολικά οκτώ. Αποφασίστηκε να αλλάξει η κατάσταση ριζικά, και ο Μικογιάν πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες - για την αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού. Ήδη 4 του Νοεμβρίου 1937 η πρώτη σοβιετική λιχουδιά κυκλοφόρησε στην ΕΣΣΔ. Στη συνέχεια, ψυκτικές αποθήκες άνοιξαν στη Μόσχα, Λένινγκραντ, Kharkov. Το 1940, ένα ισχυρό εργοστάσιο παγωτού και κέρδισε στο Κίεβο.

Πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στην ποιότητα των προϊόντων. Κάθε παρτίδα καλούδια χιόνι αξιολογούνται σε ένα σύστημα 100-σημείο. Κάθε απόκλιση από τη γεύση, το χρώμα ή οσμή θεωρείται το γάμο. Επιπλέον, ενώ το παγωτό περιορίζεται σε μία εβδομάδα. (Τώρα το παγωτό μπορεί να αποθηκευτεί για περίπου έξι μήνες!) Έτσι, από την άποψη της παραγωγής και της κατανάλωσης παγωτού της ΕΣΣΔ κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την εξαγωγή αποστέλλονται κάθε χρόνο δύο χιλιάδες τόνους. Στο εξωτερικό, η Σοβιετική παγωτό είναι διάσημο τάξη. Ήταν σερβίρεται μόνο σε ακριβά εστιατόρια για μακριά από το «σοβιετικό» τιμή.

Στο σπίτι του πιο νόστιμο παγωτό πριν είχε μπαγιάτικο στον κόσμο - αμέσως διαλυθεί. Πωλούνται χύμα ή συσκευασμένη με 50 ή 100 g σε υπαίθριους πάγκους, περίπτερα ή ένα καφέ. Σε 50 χρόνια στους δρόμους κρέμονται δελεαστικό πανό που κοσμούσαν τους πιγκουΐνους με Popsicle - ένα σύμβολο του παγωτού της ΕΣΣΔ.

Ένα ποτήρι «κρεμώδη» άξιζε 22 καπίκια, για περαιτέρω τρεις θα μπορούσε να λάβει πλήρωσης - μαρμελάδα ή τριμμένη σοκολάτα. Υπήρχαν Εσκιμώων 24 πένες, αλλά πωλήθηκε σε ένα μόνο σημείο και είναι πολύ σπάνιο. Όταν το παγωτό μόλις έφερε, κέρδισε πέντε ή έξι πακέτα μόνο για να έχουν αρκετό για όλη την οικογένεια. Θεία στο πολύχρωμο καπό άνοιξε ένα μεταλλικό δοχείο, και μπορείτε να επιλέξετε αυτό που θέλετε. Αν το παγωτό ήταν πάνω, η πωλήτρια είπε με χαρά: «Θα είναι μετά από 2 ώρες» - ή λυπημένος: «Η ουρά δεν ασχολείται με» και στη συνέχεια ο καθένας άρχισε να βουίζει θυμωμένα.

Τα περίπτερα παγωτό συμβαίνει σπάνια στην καλύτερη περίπτωση τρεις φορές την εβδομάδα. Ως εκ τούτου ουρές σοβαρά. Πώς καταράστηκε τους ανθρώπους που ήρθαν για το παγωτό από τα χωριά! Γέμισαν βάζα τριών λίτρων τους για μεγάλο χρονικό διάστημα καθυστερεί τη στροφή. Το καφέ πωλούνται παγωτά, που εφαρμόστηκε με χρωματιστές μπάλες σε παγωτό με ένα κουτάλι. Ήταν, επίσης, σοκολάτα, κρέμα καραμελέ, φρούτα, σαμπάνια και ακόμη και ένα ποπ σόδα ή φρούτων σάλτσα ...

Για τα παιδιά στα χωριά του παγωτού ήταν ένα θαύμα - στα τοπικά καταστήματα δεν το παραδώσει. Ως εκ τούτου, το έλλειμμα έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους: στον κύκλο του χιονιού ζυμωμένο, αναμιγνύεται με ξινή κρέμα και ζάχαρη. Αποδείχθηκε σχεδόν σαν την παρούσα, ακόμη και κοίταξε αδέξια.

Μερικές της Σοβιετικής παγωτό ήταν μοναδική. Για παράδειγμα, ένα φλιτζάνι βάφλα με ρόδακες κρέμα στο πάνω ή το περίφημο «Gourmet». Η εμφάνισή της οφείλουμε την ανακάλυψη της μηχανικής, που στη δεκαετία του '70 επινόησε ένα ειδικό ακροφύσιο. Με τη βοήθεια του λούστρου εφαρμόζεται σε ροή χάλυβα και όχι «βουτιά».

Υπήρχε επίσης ντομάτα παγωτό που πολλοί άνθρωποι δεν θυμάμαι. Αλλά εκείνοι που το δοκίμασα, δεν μπορεί να ξεχάσει τη γεύση ποτέ. Κάποιοι τον θεωρούσαν μια σπάνια απορρίματα, άλλοι θα ήθελαν να επιστρέψουν το ρολόι για να το δοκιμάσετε μόνο μία φορά.

- «Ντομάτα» πωλήθηκε σε ένα χάρτινο κύπελλο με ένα ραβδί για την εκκίνηση.

- Η γεύση του είδους. Είναι κρίμα που τώρα δεν παράγει. Ήταν φθηνό, μόλις 10 σεντς. Λοιπόν, αν δεν είχε μια δεκάρα, αυτό συμβαίνει pereroesh διαμέρισμα ανάποδα vyvernesh όλες τις τσέπες, και μπορεί να τρέξει για το παγωτό!

Αυτή η παραγωγή θεωρήθηκε παγωτό «Καστανιά» για 28 λεπτά - την τιμή ίση με εννέα το τραμ!

- Καρποί του παγωτού δεν θεωρήθηκε.

- Μεγαλύτερη απόλαυση ήταν ένα σπάνιο μέτρο «Καστανιά». Τι υπήρχε σοκολάτας - για τα αυτιά ottyanesh! Όχι ότι χρειάζεται τώρα μια μπουκιά - και η σοκολάτα θρυμματίζεται σαν μια βελόνα με ένα στεγνό δέντρο.

Σοβιετικής Ηλιοβασίλεμα παγωτό ήρθε με περεστρόικα. Όμως, από το 1990 η χώρα έχει καλύψει η ροή των εισαγόμενων παγωτό είναι σαφώς η χημική ουσία πλήρωσης. Γεύση της Σοβιετικής παραμείνει στις μνήμες των παλαιότερων γενεών.

Και στο τέλος ενός ακόμη παγωτού χωρίς τη χρήση των λέξεων για να πει αυτή τη φωτογραφία. 1962, Κάννες. Ένας φίλος του Federico Fellini, Anouk Aimee, παγωτό λιχουδιές παπαράτσι.